12 stycznia 2013 roku członkowie i sympatycy Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego oraz Siostry Pallotynki (34 osoby) udali się autobusem do Suchar k/Nakła. Celem wyjazdu było dziękczynienie za dar kanonizacji Świętego Wincentego Pallotiego. Klasztor Sucharski był kolejną „stacją” obchodów jubileuszu 50-lecia kanonizacji Świętego. Uroczystą Eucharystię w kaplicy klasztornej pw. Miłosierdzia Bożego sprawował rektor Sucharskiego Domu Księży Pallotynów – ksiądz Andrzej Sobaszek SAC w koncelebrze ks. Tomasza Dudkiewicza z Torunia.
Wspólnotę Eucharystyczną obok Chojniczan tworzyli goście z ZAK-u w Toruniu oraz miejscowi parafianie, min. członkowie katolickiej organizacji świeckiej „Rycerze Kolumba”. W homilii ks. Andrzej nawiązał do postaci Świętego Wincentego, który ”był gorliwym kapłanem, godnym naśladowania, apostołem Rzymu, promotorem różnorakiej pomocy dla misji, katechetą ulicznym umiejącym objaśniać znaki czasu, był wszystkim dla wszystkich, zbudował pomost pomiędzy laikatem, a duchowieństwem”.
Przed końcowym błogosławieństwem przy odmawianiu Litanii do Świętego Wincentego Pallottiego nastąpiła Adoracja Krzyża, który Święty Kapłan nosił przez całe życie na piersi. W tym Znaku kontemplował nieskończoną miłość Boga do człowieka.
Po Mszy Świętej przeżyliśmy „agapę”, dzieliliśmy się miłością braterską, wymienialiśmy doświadczenia. Poczęstunek przygotowali mieszkańcy Suchar i bracia Rycerzy Kolumba. Wspólnie śpiewaliśmy kolędy i pastorałki. Ksiądz Andrzej Sobaczek wspomniał męczennika II wojny światowej, bł. ks. Józefa Jankowskiego – pallotyna, który w 1936 roku w Sucharach otrzymał świecenia kapłańskie. W latach 1951-1991 dom w Sucharach był domem nowicjackim dla Sióstr Pallotynek, tak więc „nasze siostry” z Chojnic wspominały swój pobyt w tym miejscu przed laty. Po pożegnaniu się z gospodarzami Domu Księży Pallottynów w Sucharach nawiedziliśmy miejscowy cmentarz, gdzie w modlitwie prosiliśmy Miłosiernego Boga o łaskę nieba dla sióstr i księży, którzy tutaj kiedyś mieszkali.
Do naszych domów wracaliśmy napełnieni łaskami i radością, śpiewając kolędy i modląc się różańcem według rozważań Świętego Pallottiego.
Dziękując za dar Świętego, który powołał Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego jesteśmy wdzięczni za dar apostołowania.
„Otwórzmy nasze serca na Pallottiego. Wlej miłość nieskończoną w nasz apostolski trud.”
[nggallery id=61]