10 maja br. kilkunastu przedstawicieli z naszej Wspólnoty wzięło udział w zorganizowanym przez ks. proboszcza Pawła Młyńskiego i parafian kościoła pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Żalnie Kongresie Różańcowym. Od godziny 9.00 przy wypełnionym przez czcicieli Matki Bożej Różańcowej „po brzegi” kościele, adorowano Najświętszy Sakrament . Pod przewodnictwem gospodarza miejsca – ks. proboszcza odmówiliśmy Litanię Loretańską i Różaniec Święty –tajemnice chwalebne. Witając gości, ks. Paweł powiedział: „Maryja ciągle prosi o pokój na świecie i przemianę naszych serc, o modlitwę różańcową.”
Wicerektor WSD w Pelplinie ks. dr Janusz Chyła wygłosił konferencję nt. „Maryja-żywe tabernakulum”, w której określił modlących się na różańcu jako elity Kościoła. Modlitwy nie można się nauczyć tak jak przedmiotu w szkole, ale trzeba się w niej rozsmakować. Apostołowie byli ekspertami modlitwy, ale mówili do swego Mistrza „Panie ,naucz nas modlić się”. Modlitwa jest nade wszystkich sprawą dwóch tęsknot: Boga i człowieka, wyrazem naszej wiary i miłości. Modlitwa nie jest potrzebna Panu Bogu, ale nam, abyśmy odkryli, że Bóg jest blisko. Przypatrzmy się modlitwie przez pryzmat doświadczenia Tego, który mówił „Totus Tuus”. Święty J.P.II wkładał nam w ręce różaniec .Mówił On, że modlitwa różańcowa podprowadza nas do Eucharystii, która jest uobecnieniem Wieczernika i Golgoty i przygotowaniem do Zmartwychwstania. Prosił, abyśmy pogłębiali naszą formację siłą odmawiania różańca. Mistrzynią modlitwy była Maryja. Módlmy się do Jezusa Eucharystycznego tak jak Maryja., która stała się pierwszą żywą monstrancją. My po Komunii świętej, tak jak Maryja stajemy się Tabernakulum. Niech nasze życie będzie maryjne.
Eucharystię pod przewodnictwem ks. dziekana Jarosława Kaźmierczaka, odprawili kapłani w intencji członków Żywego Różańca i ich rodzin. Ks. Jarek zadał zebranym pytanie, czy służymy jak Maryja nienarodzonym, starszym, potrzebującym? Tak jak w czytanym dzisiaj Słowie Bożym (J 63-63b,68b) też niekiedy mówimy „trudna jest ta mowa” –mamy trudności aby sięgnąć po różaniec i modlić się. Pokonaliśmy tę trudność i przybyliśmy tutaj, bo chcemy zostać przy Jezusie. Jesteśmy jak paralitycy, których Chrystus ożywia siłą modlitwy. Czy to wystarczy? Jesteśmy podobni do Dawida, który walczy z wojownikiem filistyńskim. Nasze paciorki różańca są jak proca i kamyki Dawida. Pokonujemy zło i problemy. Paraliż, zło, trudność zwyciężamy swoją bronią –różańcem. Siła modlitwy czyni cuda. Pogłębiajmy naszą formację modlitwą.
Po Mszy Świętej oddaliśmy cześć relikwiom bł. Maksymiliana Kolbe, które znajdują się w kościele. Wracaliśmy do naszych domów i parafii umocnieni Słowem Bożym i pragnieniem modlitwy tak jak Maryja, do Maryi i z Maryją.
[nggallery id=137]