Rekolekcje Roku Wiary przed wprowadzeniem relikwii

św. s. Faustyny Kowalskiej i bł. Jana Pawła II w parafii MBKP w Chojnicach

W dniach od 3 do 9 listopada br. w parafii p.w. Matki Bożej Królowej Polski w Chojnicach z inicjatywy księdza proboszcza prałata Adama Matuszewskiego odbyły się Rekolekcje Roku Wiary przed wprowadzeniem relikwii św. siostry Faustyny Kowalskiej i bł. Jana Pawła II. Są to relikwie pierwszego stopnia: fragment kości Świętej z Łagiewnik i krew Błogosławionego Papieża Polaka. Motyw przeprowadzenia rekolekcji był podwójny: z jednej strony był to niedawno zainaugurowany przez Ojca Świętego Benedykta XVI Rok Wiary, z drugiej natomiast duchowe przygotowanie do uroczystego wprowadzenia relikwii wielkich świętych – św. s. Faustyny Kowalskiej i bł. Jana Pawła. Stojąc na progu Roku Wiary, pragnęliśmy przyjrzeć się życiu tych dwóch wielkich świadków i przewodników po ścieżkach wiary oraz „zawstydzić się” ich świętością. Szczególną cechą ich duchowości, łączącą obie te wielkie postaci, jest zaufanie Bożemu Miłosierdziu. W pogłębianiu naszej wiary przez zbawcze zawstydzenie się przykładem Sekretarki Bożego Miłosierdzia i Papieża Miłosierdzia prowadził nas diecezjalny duszpasterz rodzin ksiądz doktor Sławomir Ałaszewski.

W ramach rekolekcji były głoszone nauki dla dorosłych, dzieci i młodzieży. Na początku pierwszej katechezy ojciec rekolekcjonista zwrócił uwagę na to, że św. s. Faustyna Kowalska i bł. Jan Paweł II to nie tylko „najwięksi polscy święci XX wieku, ale w ogóle najwięksi na całym świecie święci XX wieku”. Świadczy o tym ogromna popularność obrazu Jezusa Miłosiernego i kultu Bożego Miłosierdzia na całej kuli ziemskiej oraz globalna rozpoznawalność osoby Jana Pawła II. Tematem pierwszego dnia rekolekcji była modlitwa. Ks. Sławomir przytaczał fragmenty pełnej zachwytu Bogiem modlitwy św. s. Faustyny, zapisane w jej „Dzienniczku”. Powołując się na przykład ojca bł. Jana Pawła II i korzystając z własnego doświadczenia w duszpasterstwie rodzin, rekolekcjonista zwrócił uwagę na nieocenioną wartość modlitwy małżeńskiej i rodzinnej. Liczne przykłady, rozmowy, sytuacje z pracy duszpasterskiej były zresztą stałym i niezwykle wartościowym elementem rekolekcyjnych nauk ks. Sławomira. W kolejnych dniach ojciec rekolekcjonista podjął tematy: dialogu, poświęcając szczególną uwagę komunikacji w rodzinie, przebaczenia i sakramentalności małżeństwa oraz wychowania. Konkretnym owocem rekolekcji było odnowienie przyrzeczeń małżeńskich przez około osiemset par, które małżonkowie złożyli we wtorek, 6 listopada. W czwartek nie było już nauk rekolekcyjnych. Tego dnia w godz. 15.00-19.00 istniała możliwość skorzystania ze spowiedzi świętej. W piątek natomiast od godz. 9.00 do 15.00 trwała adoracja Najświętszego Sakramentu, którą zakończyło nabożeństwo do Bożego Miłosierdzia. Wszystko to miało nas przygotować do godnego przyjęcia relikwii św. s. Faustyny Kowalskiej i bł. Jana Pawła II w naszej parafii, tak aby wraz z ich wprowadzeniem nasze życie przeniknęła ufność do Chrystusa Miłosiernego.

Uroczysta Msza św. z wprowadzeniem relikwii i pobłogosławieniem wieży kościoła po jej kapitalnym remoncie pod przewodnictwem Księdza Biskupa Wiesława Śmigla rozpoczęła się w piątek o godz. 17.00. Wniesieniu krzyża z relikwiami, który stanowi ruchomą część całego relikwiarza, towarzyszyły pochodnie i śpiew pieśni „W Tobie jest światło” wykonany przez parafialną grupę Odnowy w Duchu Świętym „Syjon”. Po tym jak Ksiądz Biskup pobłogosławił wiernych krzyżem z relikwiami, Ksiądz Proboszcz umieścił go w relikwiarzu. W półmroku kościoła nastąpiło podświetlenie relikwiarza. Piorunujące wrażenie! Relikwiarz w kształcie kwadratu o wymiarach 130×130 cm, ważący ponad 100 kg, został wykonany przez renomowany warsztat pana Mariusza Drapikowskiego z Gdańska, autora m.in. sukienek Matki Boskiej Częstochowskiej. Inspiracją dla jego powstania był Ołtarz Miłosierdzia Bożego „Gwiazda Kazachstanu” autorstwa pana Drapikowskiego, znajdujący się w sanktuarium Matki Bożej Królowej Pokoju w Oziornoje w Kazachstanie. W centrum relikwiarza znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca postaci bł. Jana Pawła II i św. s. Faustyny Kowalskiej otoczone aniołami. Nad okręgiem wyznaczającym tę niebiańską strefę jest umieszczony krzyż, część ruchoma, w której znajdują się relikwie świętych. W rogach relikwiarza widnieją symbole czterech Ewangelistów: orzeł – Jana, anioł – Mateusza, lew – Marka i wół – Łukasza. Na piękno relikwiarza zwrócił później uwagę ksiądz biskup Wiesław Śmigiel, podkreślając przy tym, że to nie tylko relikwiarz, ale także dzieło sztuki, oraz zachęcając innych do takich inwestycji, gdyż są to rzeczy, które pozostają w parafii na długie lata.

Jeszcze przed rozpoczęciem Mszy św. w imieniu wszystkich parafian księdza biskupa przywitali członkowie Akcji Katolickiej. W słowie powitania pani Janina Kłosowska powiedziała, że parafianie witają relikwie „świadków wiary, którzy swoim życiem pokazali, że wiara to nie teoria życia, ale realna jedność z Bogiem żywym”. Ksiądz proboszcz prałat Adam Matuszewski na początku uroczystej Eucharystii podkreślił natomiast, że relikwie „są śladem tej niewidzialnej Obecności, która rozjaśnia ciemności świata, ukazując Królestwo Niebieskie, które jest w nas”. Tego dnia padło jeszcze wiele innych ważnych i pięknych słów, które warto zapamiętać i realizować w swoim życiu. W homilii ksiądz biskup Wiesław Śmigiel na kanwie Ewangelii o błogosławieństwach (Mt 5,1-12) dokonał głębokiej refleksji na temat jednego z nich: „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią”. Ksiądz biskup zauważył, że „wspólnym mianownikiem świętych, których dzisiaj wspominamy jest Boże Miłosierdzie”. Kaznodzieja podkreślił, że „nie ma człowieka samowystarczalnego” a „nawet najbiedniejsi mają obowiązek świadczyć miłosierdzie” i „wszyscy, nawet najbogatsi miłosierdzia potrzebują”. „Wyobraźnia miłosierdzia”, o której mówił Jan Paweł II, obejmuje także modlitwę, m.in. za tych, którzy udzielają pomocy. Jak powiedział kaznodzieja, dawniej „wiedział o tym każdy żebrak”. Kończąc homilię, biskup pomocniczy zauważył, że kult relikwii św. Faustyny i bł. Jana Pawła II „uczy nas wiary i postawy miłosierdzia”. [nggallery id=50]