Odpust parafialny

Odpust parafialny

Tak jak w naszym życiu, co roku jednym z najważniejszych dni są urodziny, bądź imieniny, tak w życiu parafii jednym z najważniejszych dni w roku jest odpust. Tradycyjnie w dniu 3 maja obchodziliśmy uroczystość Matki Bożej Królowej Polski. Dzień szczególny dla naszej wspólnoty parafialnej, w wymiarze duchowym dzień odpustu, w wymiarze społecznym i patriotycznym jedno z najważniejszych świąt państwowych – dzień ustanowienia Konstytucji Trzeciego Maja.

W tym roku uroczystej Mszy świętej przewodniczył biskup pomocniczy Arkadiusz Okroj. W Słowie Bożym skierowanym do nas, odniósł się do hymnu Te deuum – Ciebie Boga wysławiamy, który był wyśpiewany jako wdzięczność Bogu w dniu podpisania Konstytucji 3 maja 1791 roku. Od zawsze prawo w naszym kraju miało odniesienie do wartości chrześcijańskich. Kaznodzieja cytował homilię Jana Pawła II wygłoszoną w dwusetną rocznicę ustanowienia tejże konstytucji: Trzeba, aby prawo ustanowione przez człowieka, przez ludzki autorytet ustawodawczy, odzwierciedlało w sobie odwieczną Prawdę i odwieczną Sprawiedliwość, którą jest On sam, Bóg nieskończonego majestatu: Ojciec, Syn i Duch Święty. Dlatego z jeszcze większym zapałem należy dziś bronić tych wartości. Dziś musimy uczyć się nieustannie bycia ludźmi wolnymi, a najlepszą nauczycielką tej wolności jest Maryja, która na mocy testamentu z krzyża, jest nieustannie przy trudach i krzyżach każdego ucznia Chrystusa. Ona wchodzi w nasze trudne wydarzenia, które stają się budulcem do wolności. Następnie Ksiądz Biskup odniósł się do słów Apelu Jasnogórskiego, przez tak wiele osób w naszym kraju, śpiewanego każdego dnia. Dziś zły pracuje nad tym, by człowiek odsunął Boga, który Jest. I wracamy do Matki, by wyznać JESTEM. PAMIĘTAM – uczestniczę w pamięci Kościoła, pamiętam o wszystkim, co Chrystus mówi do nas w Słowie Bożym. CZUWAM – staram się być człowiekiem sumienia, nazywam po imieniu dobro i zło, dostrzegam drugiego.

Ksiądz Biskup zakończył kazanie modlitwą: Kochana Matko, Królowo Polski, dzisiaj modlimy się wpatrzeni w przodków, którzy wszystko umieli odnosić do Boga, również zasady porządkujące ład moralny naszego narodu. Prosimy Ciebie dzisiaj, pragniemy być narodem, który przed Bogiem jest, pamięta i czuwa. Dziękujemy Ci za to, że jesteśmy Polakami. Świadomi jednak grzechów i wad naszych, prosimy Cię: daj nam uprzątnąć dom ojczysty, wyzwól nas od zniewoleń ducha, naucz nas być wolnymi, byśmy jako wolni Polacy, życiem swoim w wolnej Polsce wyśpiewywali: «Ciebie Boga wysławiamy, Tobie Panu wieczna chwała. Ciebie Ojca niebios bramy, Ciebie wielbi ziemia cała. Prosim słudzy łask niegodni, wspomóż, obmyj grzech co plami, gdyś odkupił nas od zbrodni, drogiej swojej krwi strugami. Zjaw swą litość w życiu całym, tym co żebrzą twej opieki. W Tobie Panie zaufałem, nie zawstydzę się na wieki».

Uroczyste świętowanie zakończyliśmy wspólnym nabożeństwem dziękczynno-błagalnym w intencji naszej parafii i naszej ojczyzny. Niech usłyszane słowo owocuje w naszym życiu i będzie zachętą do zawierzania codzienności naszego życia, tego szarego, zwykłego, kochającej Matce.

k.k.