W tym roku Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej obchodziliśmy inaczej niż zwykle. Powodem tego było wciąż aktualne zagrożenie epidemiologiczne.
Tego dnia, po każdej Mszy świętej miała odbyć się procesja tylko wokół kościoła. Niestety ze względu na deszcz, dwie procesje były wewnątrz kościoła (dzięki Bogu, że mamy taki duży kościół!).
Nie było czterech pięknie przystrojonych ołtarzy, nie mogliśmy zobaczyć Pana Jezusa w monstrancji na naszych ulicach… przy naszych domach… Smutne, aczkolwiek było to kolejne nowe doświadczenie, jakże inne przeżycie tej ważnej uroczystości. Najważniejsze, że zniesiono już ograniczenia, każdy kto tylko chciał, mógł wziąć czynny udział w Ofierze Pańskiej.
O godzinie 7.30 została odprawiona Msza święta za parafian, zarówno tych żyjących jak i zmarłych oraz budowniczych naszego kościoła. We fragmencie Ewangelii według świętego Jana usłyszeliśmy: „Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a ja w nim”. Pan Jezus w tych słowach wyraźnie mówi do nas, że poprzez spożywanie Jego Ciała i Krwi On naprawdę w nas żyje, a także obiecuje nam życie wieczne.
Podczas homilii ksiądz proboszcz wypowiedział bardzo ważne słowa, że to każdy z nas jest żywą monstrancją, która ma zanieść Pana Jezusa do naszych domów, miejsc pracy i wszędzie tam dokąd się udajemy…To my sami mamy być świadkami żyjącego w nas Jezusa…
Od godz. 15.00 do 21.00 z przerwą na wieczorną Mszę świętą trwała adoracja Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie, podczas której była możliwość skorzystania z sakramentu pokuty
i pojednania.
Chwała Panu za Jego Ciało i Krew, z których możemy korzystać podczas każdej Eucharystii, za każde Słowo skierowane do nas! Bogu niech będą dzięki!
L.S.
