Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Wielka Sobota z Wigilią Paschalną to najważniejsze wydarzenia roku liturgicznego. To w tym czasie, 2 tysiące lat temu, BÓG pokazał światu, że jest MIŁOŚCIĄ.
Wielki Czwartek
Uroczystą Mszą świętą o godz.18.00 rozpoczęły się w naszym kościele parafialnym obchody Wielkiego Czwartku. Liturgii przewodniczył ks. proboszcz Janusz Chyła. W tym szczególnym czasie dziękowaliśmy Bogu za ustanowienie dwóch sakramentów: Eucharystii i kapłaństwa. Obydwa tak bardzo wiążą się ze sobą, że są nierozłączne. Gdyby nie było kapłanów, nie byłoby Eucharystii. Przecież nawet aniołowie nie mają tej mocy, aby na ich słowa kawałek chleba stał się Ciałem Chrystusa, a kilka kropel wina – Jego Krwią. Kapłaństwo i Eucharystia są więc sakramentami Chrystusowej obecności.
Wielki Czwartek to święto kapłanów. Na początku Mszy świętej przedstawiciele wszystkich ruchów i wspólnot naszej parafii składali swoim duszpasterzom życzenia. Dziękowali za ich obecność, dobre słowo, serdeczny uśmiech i życzyli by Boża radość była w nich w każdym czasie.
Pod koniec Mszy świętej Najświętszy Sakrament został przeniesiony do ciemnicy. Pan Jezus staje w Ogrodzie Oliwnym. Jest cisza, w kościele przestają dzwonić dzwonki i grać organy. Ta przejmująca cisza staje się krzykiem: „Ludu, mój ludu, cóżem ci uczynił”. Pan Jezus w ciemnicy, opuszczony przez najbliższych, płaczący krwawymi łzami jest nadzieją dla tych wszystkich poranionych ludzi, którzy uważają, że zawalił im się cały świat, że nic dobrego ich już nie może spotkać. Uspokaja, ucisza skołatane serca i mówi: „Nie bój się. Jestem z tobą i nigdy ciebie nie opuszczę”.
Wielki Piątek
Ten dzień należy do najbardziej przełomowych w historii świata. Bóg Człowiek umarł na Krzyżu dla naszego zbawienia. Uroczysta liturgia ku czci Męki Pańskiej rozpoczęła się o godz.18.00. Przewodniczył jej ks. Sławomir Kulczyk. Ubrany w czerwony ornat, symbolizujący Ducha Świętego i męczeństwo, szedł przez cały kościół do ołtarza i tam leżąc krzyżem, cicho się modlił. Następnie nastąpiła Liturgia Słowa z uroczysty odczytaniem prze księży wikariuszy Męki naszego Pana Jezusa Chrystusa według św. Jana. W kazaniu ks. Sławek mówił, że Pan Bóg przebaczy człowiekowi każdy grzech, jeżeli ten szczerze za niego żałuje. Bóg bowiem jest Miłością i nie pragnie naszego potępienia. Po homilii nastąpiło odśpiewanie modlitwy powszechnej. Modliliśmy się w intencji Kościoła na całym świecie, o łaski potrzebne Ojcu Świętemu, za całe duchowieństwo, za rządzących państwami, za katechumenów, za Żydów, o światło wiary dla pogan, o oddalenie wszystkich nieszczęść. Kulminacyjnym punktem obchodów Wielkiego Piątku była adoracja Krzyża. Ten znak nie jest już jedynie narzędziem zadawania śmierci, jak to było w starożytności. Po śmierci Chrystusa Krzyż staje się narzędziem zbawienia, drogą do domu Ojca. Wybrzmiały w świątyni słowa: „Oto drzewo krzyża, na którym zawisło zbawienie świata. Pójdźmy z pokłonem”. Na zakończenie liturgii wielkopiątkowej w uroczystej procesji monstrancja z Najświętszym Sakramentem została przeniesiona do Grobu Pańskiego. Śpiewaliśmy wtedy: „Odszedł Pasterz nasz, źródło wody żywej. Gdy odchodził, słońce się zaćmiło”. Bóg umarł. Ciemności ogarnęły ziemię.
Wielka Sobota
Uroczysta liturgia Wigilii Paschalnej rozpoczęła się o godz. 21.00. Przewodniczył jej ks. proboszcz Janusz Chyła. Rozpoczęła się ona od poświęcenia ognia i zapalenia paschału. Słowo „pascha” oznacza przejście. Paschę obchodzili Żydzi na pamiątkę swojego przejścia z niewoli egipskiej do ziemi obiecanej. Chrystus w tajemnicy Wigilii Paschalnej staje się przejściem: z niewoli grzechu do wolności dzieci Bożych, z ciemności do światła, ze śmierci do życia. W uroczystej procesji świeca paschalna została wniesiona do kościoła i umieszczona w prezbiterium. Następnie ksiądz proboszcz odśpiewał Exsultel, starożytną modlitwę głoszącą wiarę w zmartwychwstałego Pana. Zmartwychwstanie Jezusa jest największym świadectwem Jego Bóstwa i prawdziwości Jego nauczania. Na tym fakcie osadzona jest nasza wiara, a wraz z nią nadzieja życia wiecznego. Następnie w Liturgii Słowa usłyszeliśmy opis historii zbawienia wraz z zapowiedzią Mesjasza, prawdziwego Baranka Bożego. Po uroczystym odśpiewaniu Alleluja, Ewangelii i homilii nastąpiło poświęcenie wody i odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych. To dzięki obmyciu w wodzie chrztu staliśmy się ludem Bożym. Chrzest jest bramą prowadzącą do innych sakramentów. W tę świętą noc podobnie jak w Wielki Czwartek Komunię Świętą przyjęliśmy pod dwiema postaciami. Na zakończenie tej wspaniałej uroczystości z radosnym biciem dzwonów wyruszyliśmy w procesji rezurekcyjnej, aby głosić naszemu miastu wspaniałą nowinę: ALLELUJA! JEZUS ŻYJE! PAN RZECZYWIŚCIE ZMARTWYCHWSTAŁ!
